Je kunt ook níet gaan stemmen

Laat de politici hun werk doen

[document-ikoon]De Tweede Kamer wil weten wat wij van de grondwet vinden. Voor een doorsnee burger is het echter ondoenlijk om alle voors en tegens ervan te overzien. Bovendien hebben we politici juist aangesteld om namens ons het land te besturen en niet om ons met taaie teksten op te zadelen.

Het Verdrag tot vaststelling van een grondwet voor Europa telt twee pre-ambules, 448 artikelen, twee bijlagen, 36 protocollen en gaat ook nog eens vergezeld van vijftig verklaringen. In gedrukte vorm 475 pagina's. Het bestrijkt tientallen beleidsterreinen en bevat complexe financiële materie met betrekking tot de Europese Centrale Bank. Het leest bepaald niet lekker weg: het is doorspekt met verwijzingen naar andere artikelen en bevat kretologie als 'subsidiariteit' en 'derogatieven'. En daar moeten wij een simpel ja of nee tegen zeggen?

Columnist en filosoof Herman Philipse gaf vanmiddag in het tv-programma Buitenhof twee stemadviezen[link naar andere website]. Het eerste was om niet te gaan stemmen. Het tweede was om voor te stemmen, mocht je advies 1 te drastisch vinden.

Philipse wees erop dat we politici kiezen en betalen om namens ons het land te besturen. Hij rekende voor dat een goede studie van de grondwet drie à vier dagen kost: veel te veel voor een gewone burger. Laten de politici dat maar doen. Een referendum is leuk en aardig als het om eenvoudige keuzes gaat, voor of tegen de gekozen burgemeester, maar ongeschikt voor complexe materie als de grondwet.

Daar valt heel wat voor te zeggen. Zelfs al heb je de gehele tekst gelezen, dan weet je nog niet wat er verandert ten opzichte van de huidige situatie. En mocht je ook nog eens de nu geldende verdragen hebben doorgeworsteld, dan weet je nog niet wat de rijkweidte is van wat er allemaal staat.

Een voorbeeld: de beruchte landbouwartikelen, waarin staat dat het Europese beleid gericht moet zijn op verhoging van de productie en dat niets de realisatie van die doelstelling in de weg mag staan. Da's mooi klote, denk je als burger die de boterbergen en wijnplassen op tv heeft gezien en weet hoe Europese overschotten gedumpt worden op Afrikaanse markten. Maar vanochtend hoorde ik in het radioprogramma Vroege vogels iemand uitleggen dat je die artikelen met een korreltje zout moet nemen. Sinds 2003 geldt bijvoorbeeld als voorwaarde voor het verkrijgen van bepaalde subsidies dat boeren zich moeten houden aan de regels voor dierenwelzijn en milieu. Productie is kennelijk niet meer de hoogste norm, en de verdragstekst moet je niet al te letterlijk nemen.

Maar lang niet iedereen is op de hoogte van het verschil tussen Brusselse theorie en praktijk. Gelukkig hebben we politici gekozen en naar Den Haag gestuurd om voor ons het gedrocht te lezen en om de voordelen tegen de nadelen af te wegen. Laten zij hún werk doen, dan houden wij tijd over voor het onze.

Reacties op dit artikel.